Θεραπεία ημικρανιών

Η θεραπεία των ημικρανιών έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια και έχει ξεφύγει από τα στενά όρια των φαρμακευτικών αγωγών, που εστιάζουν στα συμπτώματα και όχι στην αντιμετώπιση της ρίζας του προβλήματος.

Δύο εναλλακτικές οδοί επιλέγονται όλο και περισσότερο πλέον για την αντιμετώπιση των χρόνιων ημικρανιών, που είναι μια πολύπλοκη πάθηση με πολλά συμπτώματα. Πρόκειται για τη θεραπεία με βοτουλινική τοξίνη, γνωστή ως ΜΠΟΤΟΞ, αλλά και τη χειρουργική επέμβαση.

Συνήθως η ημικρανία προκαλείται από την αλληλεπίδραση του σφιγκτήρα μυός, που βρίσκεται πάνω από τα φρύδια, και του τρίδυμου νεύρου, μέρος του οποίου περνά μέσα από τον σφιγκτήρα και μπορεί να ερεθιστεί από αυτόν. Αν ανακουφιστεί η πίεση σε κάποια σημεία του τρίδυμου νεύρου, εκλείπει και η αιτία της ημικρανίας.

Πώς το ΜΠΟΤΟΞ λειτουργεί στην ημικρανία;

Με την παράλυση των σφιγκτήρων μυών στο μέτωπο και στην περιοχή του κεφαλιού μέσω του ΜΠΟΤΟΞ τα συμπτώματα της ημικρανίας ανακουφίζονται. Η ένεση γίνεται στα σημεία ερεθισμού πάνω από τα φρύδια και οι μύες χαλαρώνουν, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται το τρίδυμο νεύρο. Έτσι οι ημικρανίες αποτρέπονται. Στην περίπτωση πάντως του ΜΠΟΤΟΞ τα αποτελέσματα είναι προσωρινά και η θεραπεία πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε τρεις μήνες, ώστε να υπάρχει διάρκεια.

Το ΜΠΟΤΟΞ όμως μπορεί να αποτελέσει τεστ για τη χειρουργική επέμβαση, η οποία εξασφαλίζει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Έτσι, εφόσον ο ασθενής που έχει κάνει ΜΠΟΤΟΞ στα σημεία έναρξης της ημικρανίας, διαπιστώσει πως τέσσερις εβδομάδες μετά τις ενέσεις τα συμπτώματα έχουν βελτιωθεί τουλάχιστον κατά 50%, μπορεί να προχωρήσει στη χειρουργική αφαίρεση τους.

Η χειρουργική λύση είναι η λύση στην ημικρανία;

Η χειρουργική επέμβαση προσφέρει μακροχρόνια λύση. Η διάρκειά της είναι μία ώρα και απαιτεί γενική αναισθησία. Σε αυτή γίνεται μια μικρή τομή κατά μήκος της πτυχής του βλεφάρου και αφαιρείται ο σφιγκτήρας που είναι ο «ένοχος» της ημικρανίας. Για να κλείσει η τομή γίνονται μικρά ράμματα. Μάλιστα, πέραν της ανακούφισης των συμπτωμάτων της ημικρανίας, στις περισσότερες περιπτώσεις της χειρουργικής επέμβασης «σβήνουν» και οι ρυτίδες έκφρασης.