Συγγενεις ανωμαλιες των ανω ακρων

Οι συγγενείς ανωμαλίες των άνω άκρων αποτελούν αποκλίσεις από τη νόρμα κατά τη στιγμή της γέννησης, με πιο συνήθεις τις ανωμαλίες των δακτύλων είτε στον αριθμό είτε στον σχηματισμό τους. Δεν είναι δε μόνο κοσμητικές, αφού επηρεάζουν σημαντικά και τη λειτουργία των άνω άκρων. Συνήθως μια συγγενής ανωμαλία κάνει την εμφάνισή της μεταξύ της τέταρτης και της έβδομης εβδομάδας της κύησης.

Αιτίες και θεραπεία

Οι αίτιες των συγγενών ανωμαλιών δεν είναι πάντα ξεκάθαρες. Κάποιες εξ αυτών έχουν συνδεθεί με τη λήψη φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ άλλες μπορεί να εμφανιστούν ως συνέπεια υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, καπνίσματος ή και χημειοθεραπευτικών παραγόντων.
Για την αποκατάσταση των συγγενών ανωμαλιών των χεριών συνιστάται η χειρουργική προσέγγιση και μάλιστα σε πρώιμο στάδιο, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα και παραμορφώσεις και το παιδί να μεγαλώσει όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Δεν αποκλείονται δε και οι περιπτώσεις επανεπεμβάσεων ώστε να αντιμετωπιστούν τυχόν υποτροπές. Σε κάθε περίπτωση η αποκατάσταση βλαβών αυτού του τύπου δεν γίνεται με μία μόνο επέμβαση.

Ποιες είναι οι πιο σύνηθες συγγενείς ανωμαλίες;

Οι πιο γνωστές συγγενείς ανωμαλίες, ή όπως έχει επικρατήσει πλέον να λέγονται, διαφοροποιήσεις, είναι οι ακόλουθες:

Συνδακτυλία: Πρόκειται για τη συχνότερη συγγενή ανωμαλία των χεριών. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση κατά την οποία τα δάκτυλα του χεριού είναι ενωμένα μεταξύ τους. Υπάρχουν δύο τύποι συνδακτυλίας: η απλή, όταν δηλαδή η ένωση των δακτύλων αφορά μόνο το δέρμα και τα μαλακά μόρια και η σύμπλοκη, όταν είναι ενωμένα και τα οστά των δακτύλων. Ο διαχωρισμός των δακτύλων εκτελείται χειρουργικά και είναι καλό να γίνεται σε ηλικία 6-18 μηνών και σε κάθε περίπτωση όχι μετά τα τέσσερα χρόνια.

Πολυδακτυλία: Σε αυτή την περίπτωση ο αριθμός των δακτύλων του χεριού είναι μεγαλύτερος από το κανονικό. Μέσω της χειρουργικής οδού αφαιρείται το ή τα επιπλέον δάκτυλα.

Απλασία/υποπλασία του αντίχειρα: Πρόκειται για μια μεμονωμένη δυσπλασία ή για μερική ή ολική απουσία της κερκίδας του χεριού. Υπάρχουν διάφοροι τύποι, γι’ αυτό και οι χειρουργικές προσεγγίσεις ποικίλουν.

Μακροδακτυλία: Με τον όρο αυτό περιγράφουμε την υπερπλασία των ιστών ενός ή περισσότερων δακτύλων που εντοπίζεται συνήθως στο κερκιδικό χείλος του χεριού. Για την συγγενή αυτή ανωμαλία, που είναι από τις λιγότερο συνηθισμένες διαφοροποιήσεις, έχουν χρησιμοποιηθεί επίσης οι όροι μεγαλοδακτυλία ή γιγαντισμός. Για την αντιμετώπισή της αφαιρείται χειρουργικά ο πλεονάζων ιστός.