Ρευματοειδης αρθριτιδα και οστεοαρθριτιδα

Οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι οι δύο κύριες μορφές της αρθρίτιδας και συνιστούν παθήσεις που πλήττουν τις αρθρώσεις, δημιουργώντας λειτουργικά και άλλα προβλήματα στον πάσχοντα. Αμφότερες δε θεωρούνται εκφυλιστικές νόσοι. Στόχος της θεραπείας τους είναι να προληφθεί ο εκφυλισμός των αρθρώσεων και να διατηρηθεί η λειτουργικότητά τους.

H μεν ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι αυτοάνοσο νόσημα, με τον οργανισμό να στρέφεται ουσιαστικά εναντίον των ίδιων των αρθρώσεών του, παραμορφώνοντάς τις μακροπρόθεσμα.

Η δε οστεοαρθρίτιδα πλήττει τους χόνδρους των αρθρώσεων, αλλά και τα οστά που τους υποστηρίζουν, προκαλώντας τη φθορά τους και την εναπόθεση ασβεστίου στις αρθρώσεις.

 

Η χειρουργική αντιμετώπιση

Στις σοβαρές περιπτώσεις της ρευματοειδούς αρθρίτιδας επιλέγεται η χειρουργική οδός για να αποκατασταθούν οι κατεστραμμένες αρθρώσεις. Μεταξύ των επεμβάσεων που γίνονται είναι η αρθροπλαστική, κατά την οποία μπορούν να αντικατασταθούν ολόκληρες αρθρώσεις ή τμήματά τους, στο γόνατο, το ισχίο, στα χέρια και τους καρπούς, η μεταφορά και πλαστική τενόντων, κατά την οποία ένας υγιής τένοντας χρησιμοποιείται για να διορθωθεί η βλάβη σε κάποιον άλλο και η εκτομή του αρθρικού υμένα, κατά την οποία αφαιρείται ο ιστός που έχει φλεγμονή και ο οποίος περιβάλλει μια πάσχουσα άρθρωση.  Όταν η πάθηση χτυπά στις αρθρώσεις των δακτύλων, προτείνονται αθρόδεση ή πλαστική αποκατάσταση με αυτόλογα ή ξένα υλικά, όπως είναι η σιλικόνη.

Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας στα χέρια η αντιμετώπιση είναι και πάλι χειρουργική –μετά τις διάφορες μεθόδους για τη βελτίωση του πόνου, όπως η έγχυση κορτιζόνης- με τα καλύτερα αποτελέσματα να επιτυγχάνονται μέσω της πλαστικής αποκατάστασης της άρθρωσης με τη χρήση τενόντων του καρπού.

Επίσης υπάρχει η οστεροαρθρίτιδα ποδοκνημικής, που περιορίζει τις κινήσεις του αστραγάλου και προκαλεί έντονο πόνο. Αν η συντηρητική θεραπεία (παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, νάρθηκες κτλ) δεν αποδώσει καρπούς σε αυτή την περίπτωση, τότε συνιστάται η χειρουργική επέμβαση. Οι επεμβάσεις που διατηρούν την άρθρωση είναι η αρθροσκόπηση και η οστεοτομία κνήμης και αυτές που την καταργούν είναι η αρθρόδεση και η αρθροπλαστική ποδοκνημικής.

Στην οστεοαρθρίτιδα γόνατος, εφόσον η συντηρητική προσέγγιση δεν είναι αρκετή, προτείνεται επίσης χειρουργική αντιμετώπιση. Μεταξύ των επεμβάσεων περιλαμβάνονται και πάλι η αρθροσκόπηση, η οστεοτομία και η αρθροπλαστική.

Στη δε οστεροαρθρίτιδα του ισχίου, συνιστάται η ολική αρθροπλαστική, όταν ο δρόμος των φαρμάκων και της φυσικοθεραπείας φτάσει σε αδιέξοδο.